De zomervakantie is voor een heleboel mensen voorbij…Gisteren gingen de kinderen (regio Noord) weer naar school en begint het gewone leven weer.
Hoe heb jij je vakantieperiode beleefd? Was het ontspannend, of was er juist stress vanwege alle voorbereidingen, het inpakken van koffers en gezinsdynamiek? Waren de verwachtingen hoog of liet je alles lekker gebeuren? Nam je uiterlijk met minder genoegen dan met wat er van binnen klopte?
Ik zal vertellen wat mij overkwam tijdens de zomerstop van yoga.
Ik keek uit naar een lange periode van vrijheid! Aangezien mijn partner en ik niet op vakantie zouden gaan, had ik allerlei activiteiten gepland. Leuke dingen, maar ook minder leuke klusjes die ik al lang voor me uit had geschoven.
De eerste week was fantastisch; we ruimden samen de zolder op, ik deed yoga wanneer ik wilde, bracht een paar dagen door aan zee en bezocht vrienden die we al lang niet meer hadden gezien.
De tweede week was gevuld met oppassen op de kleinkinderen, ik werkte de financiële administratie van de yoga bij, maakte het huis grondig schoon, had tandartsafspraken en gaf yogales bij de Wilmersberg. In de laatste dagen van de derde week begon er iets ouds in mij te roeren; een gevoel van onrust... gedachten van ontevredenheid, teleurstelling, gevoelens van leegte; is dit nu mijn vakantie? Vanaf dat moment leek het alsof er overal in huis dingen lagen die aandacht nodig hadden: de was, boodschappenlijstjes, rommelige kasten, en het hield maar niet op... Op dat moment voelde het niet echt als een fantastische staycation...
Na enkele dagen dit onbehagelijke gevoel weg proberen te drukken (want ik schaamde mij ervoor….ik heb zoveel om dankbaar voor te zijn…) wist ik dat dit niet de oplossing was….Mijn lichaam begon pijn te doen, mijn energie nam af en ik voelde me lusteloos.
Inmiddels weet ik dat dit gevoel van onrust alles te maken heeft met een onvervuld verlangen in mijn jeugdjaren waardoor de levenskracht in mij op een laag pitje kwam te staan en ik geen contact meer had met mijn bron en initiatiefkracht. Af en toe komt dit ‘oude’ lege gevoel opnieuw weer naar boven. En dat mag, het is oké (waarschijnlijk om me uit te dagen, haha!). Het zal wel vaker langs komen zodat ik mijzelf nog beter ga begrijpen. Misschien kennen jullie dit gevoel ook wel?
Ik sta er nu anders tegenover en ik heb geleerd dat ik zelf actie moet ondernemen om uit de passieve slachtofferrol te stappen.;
Dus de volgende ochtend zat ik om 6.00 uur op mijn yogamat.
Eerst deed ik yoga-oefeningen om fysiek sterker te worden, zodat ik mijn energie kon vasthouden en ik mijn levenslust weer kon voelen. Daarna mediteerde ik om in contact te komen met mijn lege gevoelens, zodat ze er mochten zijn en ik er beter mee om kon gaan.
Tot op de dag van vandaag heb ik elke ochtend trouw mijn yoga/meditatie ritueel uitgevoerd en vervolgens opgeschreven waarvoor ik dankbaar was, en hoe ik van de dag een fantastische dag zou maken..
Dit ochtendritueel heeft me heel veel houvast gegeven. Het is echt een moment voor mezelf, alsof ik mijzelf een cadeau geef en het ook aan kan nemen, dat voelt heerlijk. Ik ben blij dat ik dat voor elkaar heb gekregen.
nu ik alleen maar stilte ben
en niets heb
en ook niets hebben wil
ervaar ik wat het is
vrij te zijn
als een mens
de goden gelijk
- Claire van den Abbeele
En zo kwam langzamerhand mijn innerlijke tevredenheid weer terug waardoor ik kon genieten van wat er op dit moment wél en wat er nú is.
Natuurlijk hoef jij niet (als je het bovenstaande herkent) terwijl iedereen nog slaapt, mijn yoga/meditatie ritueel te gaan doen, hahaha…
Maar als je wilt onderzoeken wat er achter jouw onrustige gevoelens schuilt, kan dat heel simpel door te starten met yoga en/of meditatie.
Yoga is net als het afpellen van een ui omdat het een proces is van zelfontdekking en verdieping. Net zoals je laag voor laag een ui afpelt, zo ontdek je door yoga steeds diepere lagen van jezelf, zowel fysiek als mentaal en spiritueel.
Meditatie is niets minder dan een manier om vrede te kunnen sluiten met de beproevingen in je leven waardoor jij je meer happy kunt gaan voelen. Liefs, Sylvia
コメント